Problem składowania odpadów
to jedno z większych wyzwań współczesnego świata bowiem w zastraszającym tempie
przybywa śmieci na wysypiskach, które zajmują coraz większą powierzchnie
naszego kraju. Niski stopień odzysku i przetwarzania odpadów to impuls do
inwestowania w kontrowersyjne spalarnie termiczne w naszym kraju.
Zdecydowana większość
wysypisk zlokalizowana jest w południowo- zachodnim rejonie naszego kraju w
szczególności w województwie śląskim. Pomimo coraz sprawniejszego systemu
segregowania i sortowania odpadów szacuje się, iż blisko 50 % odpadów trafia na
nieekologiczne wysypiska śmieci z przeznaczeniem długoletniego składowania. Przy
obecnym tempie wzrostu ilości śmieci i niskim współczynniku ich przetwarzania
już za blisko 20 lat wysypiska nie będą w stanie przyjmować kolejnych odpadów,
z drugiej też strony nie ma przestrzennej możliwości zaanektowania nowych
terenów na takie obiekty.
Jednym z elementów racjonalnej
gospodarki odpadami zmierzającej do znaczącego zredukowania objętości śmieci,
obok recyklingu, na świecie jest sprawne prowadzenie spalarni komunalnych. Polegają
one na unieszkodliwianiu odpadów poprzez spalania ich w wysokiej temperaturze w
piecach obrotowych (min 1100˚C) lub kotłach fluidalnych (min 850˚C). Taka
technologia pozwala zredukować objętość odpadu o jakiegoś 40 % a powstały
produkt uboczny (żużel, pyły) przetworzyć na materiał budulcowy np. płyt
betonowych i dróg. Z powodzeniem można również wykorzystać energię powstającą w
procesie palenia na ciepło i prąd które znajdują zastosowanie choćby w
przemyśle.
W naszym kraju termiczna
utylizacja odpadów komunalnych to wciąż rzadkie rozwiązanie. W odróżnieniu od pozostałych państw Unii
Europejskiej funkcjonuje tylko jedna spalarnia termiczna w Warszawie, która
przetwarza rocznie 150 tys. ton śmieci, przy czym szacuje się, że by osiągnąć zadowalającą efektywność tej metody powinno być takich punktów przynajmniej 30. Obecnie
prowadzone są zaawansowane prace zmierzające do powstania 7 nowych obiektów
jednak każdy etap inwestycji budził i budzi duże kontrowersje społeczne i
sprzeciwy organizacji ekologicznych.
Przeciwnicy jednoznacznie
wskazują na ekologiczny aspekt funkcjonowania spalarni, których głównym
negatywnym przejawem jest zanieczyszczanie środowiska produktami ubocznymi
procesu spalania i utleniania (popiołami lotnymi,
pyłami z układów odpylania, gazami oraz produktami oczyszczania spalin).
Najbardziej niebezpieczne są dioksyny, metale ciężkie oraz związki siarki,
azotu i chloru które w wyniku spalania przedostają się do naszej atmosfery oddziałując
na przyrodę jak i zdrowie ludzkości.
Rokroczne badania w tym
zakresie jednoznacznie pokazują, iż za postępem w dziedzinie termicznej
utylizacji odpadów w parze idzie znacząca redukcja zagrożenia ekologicznego. Badania
nad nowoczesnymi technologiami spalania zmierzają do uzyskania zupełnego poziomu
spalania, nieszkodliwego dla środowiska. Obecnie dzięki stosowaniu filtrów oraz
układów separujących możliwe jest zredukowanie zanieczyszczenia produktami
ubocznymi do 10%. Powszechnie wdrażane metody to również odpylanie spalin, stosowanie układów usuwania gazów
kwaśnych, dozowanie węgla aktywnego, pracy na systemach redukcji tlenków azotu.
Niskoemisyjne spalanie odpadów
to jedyna szansa by uniknąć katastrofy ekologicznej. Nowatorskie rozwiązania
wraz z nowoczesnymi technologiami pozwalają na minimalizację niekorzystnych dla
środowiska efektów ubocznych spalania odpadów w wysokich temperaturach
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz